16 Mart 2010 Salı

Barınağım

Trabzon Belediyesi ile Türkiye Yazarlar Birliği Trabzon Şubesi tarafından ortaklaşa “Trabzon” konulu Deneme ve Şiir yarışması düzenlendi. Öncelikle böyle bir organizasyon için her iki kuruma da teşekkür ederiz. Bu tür kültürel faaliyetler,  sanat ve kültür şehri olan Trabzon için son derece önemlidir ve devamlılık isteyen faaliyetlerdir. Yarışmaya katılımın üst düzeyde olması ise sevindirici başka bir boyut. İki yüzü aşkın şiir ve yetmişe yakın deneme metni yarışmaya ilginin ne kadar fazla olduğunun açık bir göstergesi.
            Biz de, çorbada tuzumuz bulunsun düşüncesiyle katıldık bu yarışmaya. Elbette ödül kazanmış olmayı isterdik ancak sonuçta bu bir yarışma ve herkesin kazanması mümkün değil. Dereceye giren katılımcıları yürekten tebrik ediyoruz.
İşin en önemli boyutu ise bu eserlerin kitaplaştırılarak Trabzon için kültürel bir mirasa dönüştürülecek olmasıdır. Bu vesileyle yarışmayı düzenleyenlere bir kez daha teşekkür ediyor ve çorbaya kattığımız tuzu siz değerli okurlarımızın damak tadına bırakıyoruz.



 SEN BENİM BARINAĞIM…

Bu akşam Boztepe’den bir başka baktım sana.
Bir gelin misaliydin, yaldızlarla süslenmiş.
Aşk sadece güzele yanmak değilmiş meğer,
Anladım, anladım ki; aşk bambaşka bir şeymiş.

Karşımda duruyorsun bütün zarafetinle.
Dokunmak için sana, uzattım kollarımı.
Sen benim geçmişimsin, bugünüm, geleceğim.
Ve ben sana bağladım bütün umutlarımı.

Belki kopmayışımın nedeni bu, kim bilir?
Yüreğime kazınan sevgindir tutan beni.
Ben seni aldatamam başka hiçbir şehirle
O halde söyle bana, nedir korkutan beni?

Dalgaların sesiyle açılan bu gözlerim.
Kapansın istiyorum yine aynı seslerle.
Haykırmak istiyorum sana olan sevgimi.
Bu yıldızlı gecede ve karmaşık hislerle.

Sar beni, ısıt beni bu üşüten gecede.
Birlikte uyuyalım, kapansın gözlerimiz.
Başkası değil sen sil, akan göz yaşlarımı.
Belki gün doğumunda değişir kaderimiz.

Asırlar öncesinden çıkıp gelen bir devsin.
Karadeniz boyları sırdaş olmuş seninle.
Dağlarından yücedir o eşsiz yaylaların
Horon, hamsi, Boztepe  yoldaş olmuş seninle.



Geçmişe ayna tutan surlar dimdik ayakta.
Tarih kokusu gelir her bir sokak başından.
Bize sevgili oldun. Ey, Türk’ün göz bebeği!
Kimler kaşık almadı bilmiyorum aşından.

Bağrında saklı duran yitik hazineleri
Gün yüzüne çıkar da bütün beşer öğrensin.
Artık bir tebessüm et sana yanık gözlere.
Tazele umutları, tazele ki yeşersin.

Gerçi saymakla bitmez sendeki güzellikler
Bilmem dünyada var mı Uzungöl’ün bir eşi.
Her bir mevsim bir başka tat bırakır görende.
Ülkemiz kâinatsa, sensin onun güneşi.

Çam kokulu dağlarda yankılanır kemençe.
Çağıldayan dereler ona eşlik ediyor.
Akıp denize giden billur gibi suların.
Böylesi bir zarafet  başka nerede diyor.

Sen iki satır söze sığacak şehir misin?
Hangi kalem hakkıyla anlatabilir seni?
Seni yazan kitaplar rafları doldursa da.
Okuyan değil ancak yaşayan bilir seni.

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder